-
POMOC TECHNICZNA
Zasady prawidłowego wygięcia grzałek
Prosimy o zapoznanie się z poniższą instrukcją elementów grzejnych w celu prawidłowego modelowania grzałek i bezpiecznej eksploatacji.
1. Każda grzałka na końcach posiada strefy martwe/zimne/niegrzejne. Element grzejny nie może być gięty na końcach stref martwych poniważ może prowadzić to do uszkodzenia izolacji grzałki. Gięcie należy wykonać w strefie martwej lub w strefie grzejnej - nigdy na granicy strefy zimnej/grzejnej. Minimalna odległość od końca strefy martwej 15mm (im dalej tym mniejsze ryzyko uszkodzenia).
2. Minimalny wewnętrzny promień gięcia (Rw) wynosi 15mm. Wykonuje się oczywiście gięcia o mniejszych promieniach, czasem nawet "na zero" - ramię przy ramieniu, jednak ryzyko uszkodzenia jest wyższe.
3. Grzałka raz wygięta - w miejscu gięcia, na łuku twardnieje. Szczególnie przy małych promieniach próba "rozprostowania" grzałki będzie prowadzić do uszkodzenia.
4. Grzałki ze zmiękczonym płaszczem - przeznaczone do gięcia - wygina się "na zimno".
5. Po skończonym gięciu należy sprawdzić oporność izolacji grzałki oraz odporność na napięcie przebicia zgodnie z aktualnymi normami elektrycznymi. Powyższe czynności musi wykonać uprawniony elektryk.
WAŻNE: Grzałki po gięciu we własnym zakresie tracą gwarancję. Istnieje możliwość odpłatnego wygięcia elementów grzejnych przez naszych pracowników i na taki element udzielamy standardową 12 miesięczną gwarancję.
Jak obliczyć obciążenie powierzchniowe grzałki?
W poniższym artykule dowiedzą się Państwo co to jest obciążenie powierzchniowe, jak obliczyć obciążenie powierzchniowe oraz do czego ta wiedza może się przydać.
Obiążenie powierzchniowe mówi o mocy cieplnej oddawanej przez centymetr kwadratowy powierzchni grzałki [W/cm2]. Aby obliczyć obciążenie powierzchniowe danej grzałki należy:
1. Obliczyć długość grzałki w stanie prostym (jeśli grzałka ma inny kształt niż prosty). Długość grzałki na łuku liczy się według osi elementu grzejnego - promień wewnętrzny + połowa średnicy grzałki.
2. Od długości w stanie prostym należy odjąć długość stref martwych (z obydwu kóńców grzałki).
3. Ponieważ figurą geomteryczną grzałki jest walec należy policzyć pole powierzchni ściany bocznej walca (bez podstaw) - wyrażonej wzrorem:
Pb = 2πrH
gdzie:
Pb - pole powierzchni bocznej walca (powierzchnia grzałki)
r - promień (połowa srednicy grzałki)
H - długość grzałki w stanie prostym bez stref martwych
4. Moc grzałki w watach [W] należy podzielić poprzez obliczną powyżej powierzchnie grzałki [Pb] wyrażoną w centymetrach kwadratowych [cm2].
Obciążenie powierzchniowe mówi przede wszystkim o możliwości zastosowania danej grzałki do ogrzewania danego medium. Ponadto różne materiały używane do produkcji płaszcza elementów grzejnych posiadają różną maksymalną temepraturę pracy - co się przekłada na inne wartości w poniższej tabeli. Tabela zawiera informacje o maksymalnym obciążeniu powierzchniowym grzałki dla pracy w danym medium. Dla żywotności grzałki korzystnie jest, aby obciążenie było poniżej wartości granicznych podanych w tabeli.
Materiał rurki | |||
Miedź | Stał zwykła | Stal nierdzewna | |
woda stojąca | 10 | 10 | |
woda w ruchu | 14 | 14 | |
woda płynąca | 25 | 25 | |
wytwornica pary | 6 | 6 | |
olej rzadki | 3,5 | 3,5 | |
olej gęsty | 1,2 | 1,2 | |
olej roślinny | 4 | ||
smoła | 1 | ||
specjalny olej grzewczy | 12 | 12 | |
powietrze nieruchome | 1,7 | 5 | |
powietrze ruchome v=2 m/s | 2 | 5,5 | |
powietrze ruchome v=10 m/s | 5 | 10 | |
kąpiel zasadowa | 6 | ||
zalane aluminium | 12 | 12 |
Powyższe dane mają charakter ogólny oraz orientacyjny. Inne maksymalne obciążenie będzie miała dana grzałka pracująca swobodnie, w temperaturze pokojowej - a zupełnie inne (mniejsze) będzie posiadała grzałka pracująca w zamkniętej komorze, w temperaturze pracy 500oC w bliskim sąsiedztwie innych grzałek. Ciężar odpowiedniego doboru elementu leży po stronie projektanta urządzenia - nie mniej jednak służymy wiedzą i doświadczeniem.